تنوع مورفولوژیکی گیاه مرزنجوش (Origanum vulgare) در ایران

در این مطالعه، تنوع مورفولوژیکی 144 ژنوتیپ از 24 جمعیت گیاه مرزنجوش (Origanum vulgare )، که شامل دو زیرگونه (subsp. viride و subsp. vulgare) بودند، برای تعیین صفات ارزشمند به منظور انجام برنامه های اصلاحی آینده و اهداف دارویی مورد ارزیابی قرار گرفت. در این بررسی، 32 صفت مورفولوژیکی کمی و کیفی مطالعه شدند. نتایج، تنوع بالایی از صفات مهم را در بین جمعیت های آنالیز شده نشان داد. نتایج همبستگی ساده حاکی از روابط معنی داری در میان برخی از فاکتور های اندازه گیری شده مهم بود. آنالیز عوامل اصلی (PCA) تقریبا 86 درصد از تغییرات مربوط به صفات تاثیر گذار مهم را توجیه کرد که برخی از این صفات عبارت بودند از: طول میانگره دوم، طول برگ، گل آذین و دم گل آذین، متوسط تعداد گل آذین هر ساقه، رنگ براکته، کاسه و جام گل، تراکم کرک های براکته و کاسه، طول و عرض کاسه و  براکته و طول دمبرگ. آنالیز کلاستر در فاصله تقریبا 13 جمعیت ها را به دو بخش اصلی تقسیم کرد. اولین گروه 21 جمعیت و دومین گروه اصلی 3 جمعیت را شامل شدند. تمام نمونه های مربوط به گروه دوم و یک جمعیت از گروه اول متعلق به زیر گونه subsp. vulgare بودند در حالی که بقیه جمعیت ها زیر گونه دیگر را شامل می‌شدند